Rezil de Vezir de Şiiri - Ömer Dalman

Tam “hardcore müziği bıraktım” diyorum
Mozart, Paganini, Rahmaninof filan
kendimi sakinliğe bağlamışken

yine bir hareketin oluyor bana
dayanamıyorum
içimdeki üzeri kilitlenmiş kızgınlığın kapağını
bir anda açıyorsun!

O eşsiz sükunetin içinden bana özel
kopup gelmiş bu ahenkten bir anda kendimi alıp
yine o hardcore’un kollarına düşmüş buluyorum
çaresiz...

içte patlamalarla
eski tatminsizliklerin yüzeye
o sert davullarla, böğürmelerle
tekrar vurmasıyla...

o an öyle bir tad veriyor ki
gözüm başka şey aramıyor.
o müziği yapanlarla birlikte
kendi kollarımı, göğüslerimi
bacaklarımı keser biçercesine
ve sana bağıra bağıra

”bu adamı mahfetme!
çöpe atma!
rezil etme!
kullanılmaz hale getirme! ” diye
gümbür gümbür bağırıyorum...

Güya Hardcore’u bırakmıştım be kadın
ama kadın değil misin
adamı her bir boka sürüklersin!
Tıpkı diğer hemcinslerin gibi...

Boşuna dememişler
’Kadın adamı rezil de eder, vezir de’ diye...

(Temmuz 2004)