Rezerve Şiiri - Osman Bahadir Odabas

Katlanması zorlaştı yine bana
Beş para satıyor bu günlerde suratım
Efkâr meze edip keder saçıyorum
Biliyorum…
De elden bir şey gelmiyor be balım
Çok melem iş sensizlik
Gün ertesi gün
Her zerrem acıktı seni
Bitmez bir oruçtayım
Okunmuyor ezan
Patlamıyor top
Geçmiyor an
Sen olmadan
Zordayım
Yalnızım

Dolduramaz kimse bu yoksunluğu
Senin yerin ayrı
Tek kişilik köşe masada
Rezerve
O masa kapalı
Aklımda tüm izleri ,anıları
Her hücren tüm mimiklerin
Pili gibi bir şeysin sen
Sevgilinin

Geçmiş asır zaman
Özlem haddi çoktan aştı
Nasıl çiçek açsın bu adamın Suratı,
Kızma hemen bana evet sebebi sensin
Sana olan hasretim sanki bir yetimi kaybettim
Yok oldu sanki bir duyu organım görüyorum
Kokluyorum duyuyorum tadıyorum
Ama değilim sen var gibi
Bi farklı boyuttayım
Yaşıyorum ama değil gibi
Uyuyorum ama bölünüyor sürekli
Arafta bi yerde dolanıyorum sanki
Üzmesin bu halim seni
Sevindirsin hatta
Anlarsın ya
Ne kadar seviyorum
Seni…