Rezene Şiiri - Önder Karaçay

Hayat bir alıştırma defteri,
Sayfalarında hesabımızın tutmadığı

Kaşlar çatık, duvarlar örülü,
Yıkılıyor bir yerler, yıkılıyoruz,
Niyetler saklı, sözler süslü

Bu şehrin husumeti bitmiyor,
Roller nasıl dağıtılmış?

Bir hayal ve şöhret oyunu uğruna,
Mantığımız çığlık çığlığa iken,
Ölü serpiyorlar toprağa

Dünya oyunlar üzerine dönüyor,
Bölük pörçük mücadeleler
Çimleri eziyor

Kendi niyetini biçimlendirme çabaları,
Bitmek bilmiyor,
Biçimlenen de kendini kimin bitirdiğini

Kederli olmayan bir mana arıyorum,
Gelincik tarlasının içinde,
Ay yıldıza doymuyor yine bu gece

Günahın kendisi kadar kararmış ruhlar,
Büyük bir felaketin hançeresini
Yırtıyor bağıranlar

Ağzına kadar haset dolu suçlar,
Beyaz camları süslüyorlar.

Mezarı gerçek aşkın sularıyla yıkanacak,
Yüreğe bağlı gözler çeşme gibi akacak

Ne olacağının derdine düşmüşler

Yeniden öldürüyor bu mermi,
Kim can verdi yine ona,
Namlusu ateş gibi üflenmiyor lüferi

Gözyaşlarımızın tuzu kör etti bizi,
Ağlamaktan, kendi içine akan bir nehir gibi
Gözlerimiz dolu, göl etti bizi

Sevdiklerimizi alıyorlar elimizden birer birer,
Peşinden alıp götürüyor bizi

Düşünce ve anılar şimdi hercai bir deliliğin,
Defterinde yer bulabiliyor kendine,
Ne diye okusunlar bizi çünkü dert bile etmiyor!

Vahşi bir kıyımla ezilene
İyi gelirmi sözlü rezene

Önder Karaçay