Her mecliste, bulunamam,
Orda yoksa, geçen reyim..
Bulunsam da, dayanamam,
Söz güzelse, ben geleyim.
Ehl-i dünya, kibirlidir,
Ona sorsan; bir velidir,
Başkaları; tam delidir,
Der ki; dersi, ben vereyim.
Başta patlar, pek çok kabak,
Yedirirler tabak tabak,
Şu söylenen, sözlere bak;
Bu sofrayı, ben nideyim?
Şöyle, size yandan bakar,
Kibir ile tütün yakar
Îmâ yollu, lâfı takar,
Buna göre, ben geriyim.
Meğer mal-mülk, ölçü imiş,
Kilom kadar, para yer miş,
O; çulsuzu ne eder miş?
Öyle çuldan, ben beriyim.
Bu durumda, var mı hikmet?
Ne ibret var, ne bir himmet,
Zaten olmaz, bunda nîmet,
En iyisi, ben gideyim.
18.09.2011
Kocaeli
Kayıt Tarihi : 23.9.2011 18:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
========================================
** YANITLANAN MESAJ ********************
========================================
Gönderen: Mubin-Kitap
Alan: (grup üzerinden) Deniz Ehliz
========================================
** YANITLANAN MESAJ ********************
========================================
Gönderen: Mubin-Kitap
Alan: (grup üzerinden) Perihan Pehlivan
Dörtlüklerin her biri ders gibi.. Tecrübe yanında, 'hicvi iyi bilen' usta kalem erbabı görüntüsü var şiirde... Seçkin, birikim ürünü bir şiir Değerli Ustam...
Tebrik ve takdirimle Bedri Bey... Selamlar, saygılar sayfanızdan...
ANT.10
TÜM YORUMLAR (18)