Selam olsun âşıkların şahına,
“Yeşil Bursa “ gibi yeşer Reyhanî.
Bilmem neler olmuş ozan ruhuna?
Böyle sazı sözü boşar Reyhanî.
Sürdükçe ummana gönül tayını,
O bırakamaz eski miskin huyunu
Ne şahinler gibi alır payını
Ne de bildiğinden şaşar Reyhanî.
Bir hayal uğruna geçerken günüm,
Kırk yıllık canana el oldu canım,
Aynadaki şu ben yabancım benim,
Hâl içinde bin hâl “Yaşar Reyhanî”.
Can ciğer dostlarım arayıp sormaz,
Yâren bildiklerim bakar da görmez,
Ahbaplar çıkarsız bir selam vermez,
Efkârım boyumdan aşar Reyhanî.
Gün o gün oldu ki can gelmez göze,
Tükürmek iltifat olalı yüze (!)
Bizden olan zerre benzemez bize,
Nere gider böyle beşer Reyhanî.
Okuyup yazan da yok oldu fikir,
Tükendi kanaat kalmadı şükür,
Her köşe başında çırpınan fakir,
El vurup yaramı deşer Reyhanî.
KURTOĞLU’MUN zehir ekmeği aşı,
Herkesin nefsiyle belâda başı,
Aktıkça Âdem’ in kanı gözyaşı
İçime cehennem düşer Reyhanî.
03-Aralık–2004
Rifat KurtoğluKayıt Tarihi : 17.7.2011 22:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rifat Kurtoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/17/reyhani-7.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)