Revolver Kurşununa Bir Taksim

“Revolver kurşunları kadar güzelsin sen.”

Aksinizden kaçardım tâ ki aynamda buldum sizi
Dehre düşmüş gibi dimâğ, yalnız düşlemişti bizi

Paşa’mın huzurunda şavkıyan aryamı seçmiştim
Bana sizi sorunca tambur taksiminde gezmiştim
Ad bilmezdi havsalam takdîm ederken bendenizi
Yok saymıştım haddimi, sizden duyunca isminizi

Tambur taksimini kesti bir dem, dizlerim çözüldü
Sanki nakşımdan yüz bin ilmek dîdenize söküldü
Dört mukaddes kitap saydım tasvir için cisminizi
Kurşunlar kadar güzel, dedim, bal dilime döküldü

Yüzünüzde parlar revolver, kurşun rengi namlusu
Görmeden vuruldu göğsüm, güllere kandı avlusu
Tambura yay tutsun kaşınız, vursun, çeksin tetiği
Ahdime mızrap olsun kurşunlar bir heybe dolusu

Her miliminiz secdegâh, haccetmek arzusu bana
Kapansam hengâme kopar, bir de yazılsanız alna
Son dileğim sorulsa, derim, siz bahşedin sagusu
Cennet dilemezdim, tercih edebilseydim sizi ona

On altı bayrak çekermiş göndere kurşundan hattı
Nasıl bir hat ki kırk ırka denk, basarmış Payitaht’ı
Seyre durdum, gözünüzde matbu Turan’ın tapusu
Bir kırpsanız gülermiş gibi Türk’ün kanayan bahtı

Gönlüm hürriyetten, tekrar hürriyetten, size yandı
Peygamber vakti çatlardı endâmında, ay dayandı
Saçlarınızdan süzülen huzmeyle harlandı sanrım
Renginizi halk eden Tanrı’m hangi renge boyandı

Revolver varsın çıkarmasın hırkamdan resminizi
Korkardım fikrimden, bırakmamak üzre serçe izi
Aksinizden kaçardım tâ ki aynamda buldum sizi
Dehre düşmüş gibi dimâğ, yalnız düşlemişti bizi