Cümle alem uykuda, ben tozlu yola revan.
Koca bir hengamenin içinde dört nala giden atlı gibiyim.
Düşmanından öcünü almış muzaffer edasıyla yine bu şehre giriyorum.
Elimdeki kamçıyla atı değil, adeta kendimi kırbaçlıyorum.
Biliyorum, bu gidişin sonu uçurum lakin,
Ben bu uçurumun dibini görmek zorundayım.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta