Orhan Veli’nin öldüğü yaştayım.
Üzerimde bir gömlek,
Tepemde kuşlar.
Benimse hiç piyango bileti alasım yok.
Bir gölgelik yeter
Çayımı yudumlamaya,
İstanbul’u dinlemeye.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
