Rev’an Şiiri - Özge Can

Orhan Veli’nin öldüğü yaştayım.
Üzerimde bir gömlek,
Tepemde kuşlar.
Benimse hiç piyango bileti alasım yok.
Bir gölgelik yeter
Çayımı yudumlamaya,
İstanbul’u dinlemeye.
Görmekten bıktığım çok şey var zira.
Birkaç kırıntı yeter
Dönüş yolunu bulmaya.
Dönülmez akşamın ufkuna doğru
Bi sigara tüttürdüm müydü,
Son kezmişçesine.
Güneş’i batırmaya yeter.
Ey seher, gel!
Ne kadar geç dönersek o kadar iyi.