Nice eylüllerinde bu şehrin, bu meydandı korktuğum kör lambaların sarı sisinden ve loş aydınlıkların puslu gecelerinde; ucunda uçurtmaların takıldığı elektrik direkleri, bacalarında leylek yuvalarıyla havagazı fabrikasının.
_ Ulus’a kadar
karşısında bir köprü var artık
viyadük timsali
araç kuyrukları korna seslerinden rahatsız kaleye uzanan
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta