Retro Şiiri - Arif Naif

Öyle ya da böyle, mutlaka
İçindesin bir fotoğrafın bakıyorsun
Siyahın bile yanıp parladığı, söndüğü
Kıyısında bulunan sonraların tutuştuğu
Zamansız bir renksin yeryüzünde
Adı konulamaz güzelliğinin, ama ben
Solgun bir kenar süsüyüm nazarında

Öyle ya da böyle, mutlaka
Gölgen gibi görünüyor yüzüm, ellerim
Bana yer kalmamış kuytu sahilinin
Keşfedilmemiş en canlı yerinde
Tarafından öldürülmüşüm bugün.
Yaklaşmak tehlikeli ve yasak
Ateşle oynamamın yıldönümünde.

Öyle ya da böyle, mutlaka
Sınıfları ayrılmış iki öğrenciden farkımız yok
Sıradan olmayan bir biz kalmaşız
Utanmasak bile eve kirlenmiş dönmekten
Yakalanmadan koşmayı başaramamışız
Ele veriyor, karınca incitmez ruhumuz
İçimizdeki oyuk günbegün büyüyor.

Öyle ya da böyle, mutlaka
Yanına giden yollar uzuyor
Zaman hiç geçecekmiş gibi değil
Elini uzatsan bana güler yüzünle
Tebessüm bile etsen bir saniye
Ben sana bir türlü yetişemiyorum
Ben sana bir türlü yetişemiyorum