Resulün kölesi Zeyd Bin Harise,
Yola çıkarlar münafık biriyle,
Yolda konaklarlar bie harabede,
Uyuyan Zeydi bağlar,münafık bir iple.
Zeyd ra. sorar,-Niye bağladın beni,
Münafık-Kesmek istiyorum seni,
Çünki sen seviyorsun Muhammedi,
Putlarımızı inkar ediyorsun belli.
Zeyd duada,-Ya Rahman kurtar beni,
Bırak onu,öldürme duyulur sesi,
Münafık harabeden çıkar dışarı,
Kimse yok,girer,öldürmeye kararlı.
Zeyd-Ya Erhamerrahimin,kurtar beni,
Yakından bir ses gelir-Bırak Zeydi,
Münafık dışarda göremez kimseyi,
Gelip tekrar öldürmek ister Zeydi.
Zeyd üçüncü kez-Ya Rahman kurtar beni,
Kapıda bir ses-Bırak öldürme onu,
Mızraklı süvari,öldürür münafığı,
Kurtarıp,çözer Zeydin bağlarını.
Der gelen kişi-Cebrailim,ben,
Birinci de yedinci katta iken,
Buyurdu,Allah-Yetiş Zeyd kuluma,
Ancak geldim oradan huzuruna.
Allah işitir,kulunun sesini,
Kabul eder,yaptığı duasını,
Yardımcısıdır Allah,kullarına,
Melekler ve Hz.Muhammed Mustafa.
13.09.2012-Kırıkkale
Hidayet Doğan OsmanoğluKayıt Tarihi : 14.9.2012 10:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hidayet Doğan Osmanoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/14/resulun-kolesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!