Resûlullah ağlıyor Şiiri - Bahri Karaçöl

Resûlullah ağlıyor
ümmet görmüyor
kızıla bürünmüş gökyüzünde
kapkara bulutlar ağlıyor

göz yaşlarına sema eşlik ediyor
ay eşlik ediyor
kuşlar böcekler mahlukatı alem
toprak bile beraber ağlıyor

Resûlullah ağlıyor ümmet görmüyor
yetimlerine ağlıyor. oda yetimdi ya
bu acıyı iyi biliyor
ama ümmet haylen görmüyor

Resûlullah ağlıyor,ümmet görmüyor
çeçenistana,filistine,afkanistan.
namusu kirletilmiş,ıraktaki bacıların
arşı ağlatan feryadına
dünyadaki tüm malzum müslümanlara ağlıyor
ama ümmeti görmüyor

Resûlullah ağlıyor,hıçkırıkları kulaklarımda
yetim kalmış ümmetine ağlıyor
hani nasihat etmiştiya müminlere,
dünyanın bir ucunda müslümanın parmağına diken batsa,
benim kalbim sızlar diye

Resûlullah ağlıyor ümmet görmüyor
dünya hiç bukadar sitem etmemişti müslümanlara
melekler eşlik etmiyor,sanki yaptığımız dualara
toprak bile küsmüş ,mahsul vermiyor
eskisi gibi tüm dünyaya

Resûlullah ağlıyor ümmet görmüyor
malzum müslüman kanları
bakın artık dünyayı kızıla bürümüş
ama ümmet haylen görmüyor

Resûlullah ağlıyor.yanında adaletin babası Ömer ağlıyor
Ebubekir sıddık ağlıyor.hz Osman ağlıyor,Allahın aslanı Ali ağlıyor,ashabı kiram ağlıyor
ama ümmet haylen görmüyor

Resûlullah ağlıyor
dünyadaki yetimlerine ağlıyor
göz yaşları sanki sel olmuş
dünyayı sullar basıyor.
ama ümmet haylen görmüyor

Resûlullah ağlıyor
ümmete sitem ettiğini söylüyor
sitemi Allah'a varıyor
akşamlar birazdaha karanlik sanki
yıldızlar eskisi gibi parlamıyor
uyanmayan ümmet bizleri
kimbilir ne gazaplar bekliyor