1988-Gaziantep
Küçük yaşta yetim kaldı,
Amcası onu yanına aldı,
Muhammedü'l-Emin’di adı,
Bilmezdi hiç yalanı.
Severdi kuşu ve kediyi,
Merhamet doluydu içi,
Ayrım yapmadı asla,
Habip oldu Allah’a.
Geldi kırk yaşına,
Nebilik verildi ona,
Duyurdu adını cihana,
Sonra yükseldi miraca.
Biz seni görmeden sevdik,
Kalplerimizi sana doğrulttuk,
Her zaman seni örnek aldık,
Adını yüreğimize yazdık.
Kayıt Tarihi : 1.2.2020 05:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Riyahı Hikmet Süleyman Bayındır](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/01/resulullah-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!