Pusulayı yitirmiştik
Sen yetiştin RESULALLAH
Yolumuzu kaybetmiştik
Sen yetiştin RESULALLAH
Haramiler kol gezerken
Zengin fakiri ezerken
Evlat anayı üzerken,
Sen yetiştin RESULALLAH
Kızlar canlı gömülürken
Gözlerden yaş dökülürken
Ağıt gökleri dağlarken
Sen yetiştin RESULALLAH
Kabe putlarla doluyken
Güçlü, reisin oğluyken
Yanlış her yerde doğruyken
Sen yetiştin RESULALLAH
Haya tükenip bitmişken
İnsan peşinden gitmişken
Azap meleği inmişken
Sen yetiştin RESULALLAH
Veysel aşkınla yanarken
Geceler seni anarken
Kıyametten biraz erken
Sen yetiştin RESULALLAH
Beş yüz yetmiş bir senesi
Nurla doldu ol hanesi
Abdullah’ın bir tanesi
Sen yetiştin RESULALLAH
Kayıt Tarihi : 17.6.2009 17:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahir Toksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/17/resulallah-4.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)