Resul Uzun Şiirleri - Şair Resul Uzun

Erkegim Diyerek Hava Atarsın
Kezzabı Döküp Yüzünü Yakarsın
Anlamadım Seni Nasıl İnsansın
Kadına El Kaldıran Adam Mıdır

Unutma Sende Bir Anadan Dogdun

Çoçuktum Büyüdüm Çektim Çilemi
Bir Derdim Bitmeden Verdin Yinemi
Ataşlara Attın Yaktın Sinemi
Zalımsın Sen Dünya Kandırdın Beni

Tam Gülecem Derken Hüzne Bogdurdun

Güzel Yapar Dedi Kızın Böregi
Bayramlarda Birde Bayram Çöregi
Altın Kalbin Varmış Birde Yüregi
Yiyemedim Ben Kaynana Köfteni

İçli Köfteni Çevizli Yaparsın

Neler Yaşadım Ben Neleri Gördüm
Dünyaya Geleli Sanmayın Güldüm
Bıktım Usandım Ben Vallahi Öldüm
Kimseler Anlamaz Halimden Benim

Duygusuz Anlamaz Yarim Vefasız

Hünerli Elleri Kilim Dokuyor
Hem Çalışıp Hemde Kitap Okuyor
Miski Amber Sanki Güzel Kokuyor
Nereden Geldin Sen Yar Bana Söyle

Peşinden Koşar Bu Avare Aşık

Geldim Dünyaya Süremedim sefa
Her Günüm Aynı degişmeyen Cefa
Kader Yüzüme Gülmedi Bir Defa
Kokunu Özledim Nerdesin Anne

Birgün Gülmedi Ki Felek Yüzüme

Ömrümü Çürüttün Derde Bürüdün
Çıg Düştü Gönlüme Sanki Kürüdün
Bu Hayat Yolunda Yalnız Yürüdün
Yüzüme Bakmaya Korkuyormusun

Ellerim Eline Takılı Verdi

Cilveli Edalı Nazlı Bakışın
Volkan Misalidir Sinem Yakışın
Berrak Sular Gibi Öyle Akışın
Yavru Ceylanım Kozcagız Güzeli

Senden Ayrı Kalmak Banadır Zulüm

Doktorlar bilmez yaramı
Vurdun amma kazamı?
Felekle açtın aramı
Kurşun yedim ölüyorum.

Sevdim diyerek kandırdın

Kuzeyinde Vardır Yedi Kuyular
Dalında Ötüşür Bülbül Kumrular
Nerelisin Diye Bana Sordular
Madalyalı Şehir Edeler Kenti

Dondurması meşhur Namı Dolaşır