Resul Rıza Şiirleri - Şair Resul Rıza

19 Mayıs 1910 - 1 Nisan 1981
Resul Rıza

Men torpağam, meni ateş yandırmaz;
terkibimde kömürüm var, külüm var.
Men baharam çemen-çemen
çiçeyim var, gülüm var.
Men küleyem
, esmesem,

Devamını Oku
Resul Rıza

Min bir gece nağılları.
qürub qarı.
Xorasan kürkü.
Nefes danxdıran bürkü.
Bir aylıq balası kesilmiş
bir ineyin melemesi.

Devamını Oku
Resul Rıza

Qiş günlerinde bahar qoxusu.
Şaxtai
qorxusu
Hicran qorxusu.
Ağ qırovda
güneşin çimdikleri.

Devamını Oku
Resul Rıza

Çoxlara qatışıb itenler.
Her torpaqda bitenler.
Cansız barmaqlar arasında
sönmüş papirosun uzun külü.
Vağam
güller - selafanal" bükülü.

Devamını Oku
Resul Rıza

Ömrün me'nası.
Qelbin aynası.
Bahası ve satış meydanı olmayan var.
Kördün dinlediyi mahralara.
Tek bir qelbin qapısına düşen açar.
Anlayan, duyan

Devamını Oku
Resul Rıza

Nene qurşağı
Veten torpağı.
Çiçekli bahar budağı.
Göyerçin qanadları.
Qüzey qarı.
Bir körpenin

Devamını Oku
Resul Rıza

Yuxulu bir körpenin tebessümü.
Ümid.
Temennasız yaxşılıq.
"Sizde xerçeng yoxdur! "
sözlerinin deyildiyi deqiqe.
İnsan seadetine sebeb olan

Devamını Oku
Resul Rıza

Poladlaşani demir.
İnsan yuvasında
Prometeyin töhfesi.
Dağlarda lale gölleri.
Ovodi ve onun faciesi.
Dalaşqan uşaq.

Devamını Oku
Resul Rıza

Eyyaş burnu.
ilk ders günü,
yanıqlı göz yaşına sebeb olan leke
ve körpe ellerinin naxışı.
Güneşli zanbaqlar.
Alatoran içine girmiş bağlar.

Devamını Oku