Sokağında lambalar, tek tek göz kırptı söndü
Anaç kuşlar ki bir bir, evlatlarına döndü
Dert ortağım geceler, kanattı lime lime
Dinmeyen bir ayazla, ulaştım bir iklime
Ah mavilerin, beyaz kanatlıları
Merhem olun yârimin efkârına
Silin yaşını rüzgâr uçuşlarıyla
Giremedim kalbinin odalarına
Eremedik onla murada
Kalıpta hüküm süremedim orada
Martılar şarkılarını
Deli dolu söylerken
Ve
Kumsal mavinin ellerini tutarken
Silmiştin kalbimin
Tozlu raflarını.
Sevgi kumarbazı bir gönle
meze oldun mu sen?
kupa/vale çıkmayacağını bile bile,
ihtirasla saklambaç mı oynadı gönlün?
ona dair ne varsa taştı mı gözlerinden
sebepsizce?
Kalbime miras bıraktığın acı,
Demleniyor hâlâ sesimin, ağlamaklı tonunda.
Ve içimin kalelerinde dolaşan bir sancı,
Batıyor canıma, kanıma.
Bir ses bir acı, gecenin vedası,
fecir vaktinde yatıyor yanıma.
Temiz yüreğime, kara çaldılar
Kıskanıp kıskanıp, ezdiler ustam
Söyleyip, ekleyip, günah aldılar
İyi niyetimi, bozdular ustam
Şairdi adamdı, o bir ozandı
Tebessümlerimi bir bir uğurlayan yüzüm,
Gamzelerime küskün bu aralar.
Yaralar ruhumu cananım,
figanım, efkârımla
kirpiklerimi aralar.
Ellerim, gelişini bir umudun ipine sarar,
Tutmayın artık kirpik uçlarımı,
doğum lekesi gibi
çıkmıyor zaman.
Bu hissi bilirim.
Tan(ı)rım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!