Ben şehrine gelemem sevgili
Yollar uzun
Molalar az
Ben yorgunum
Büyükşehri bilmem
Adres soramam
Ben beşinci mevsimim
Kıyametin habercisi
Yanık yüreklerin müjdecisi
Büyük hesapların terazisi
Sevgisiz kalmış insanların nefesi
Terk edilenlerin burkulan yürek sesi
Ben suçsuzum
Beyaz bulutlar suçlu
Onlara bakarak hayal kurdum
Her gün çimlere uzandım
Güzel bir aşkın yolunu gözledim
Tatlı tatlı gülümsedim
Yaban otları anlamaz halimden
Sevmez sohbeti dilimden
İstemez suyu ibriğimden
İçmez şerbeti testimden
Beyaz Papatyasız ölürüm üzüntümden
Çiçekler açmayı bırakınca
Bileceğim ki gülümsüyorsun
Hem de beni düşünerek
Adımı fısıldayarak
Bakıyorsun mavi sulara
Bileceğim ki gülümsüyorsun
Bilirsin
Ne çok severim
Ellerini avuçlarımda
Öyleyse saklama onları
Yazık edersin parmaklarıma
Biliyorum
Derinlere dalmış bakışlarım
Başımda çiçekler açsa da
Sanki yüzyıllık bir yastayım
Ne zihnimi toparlayabiliyorum
Ne de kalbimi bir arada tutabiliyorum
Binbir gece masalları okurum
Her birinde farklı tatlar bulurum
Eski çağlardan esintiler solurum
Kadim aşkların hikâyesine dokunurum
Kalplerde saklı hazineler olduğunu
Açmak için sihirli sözcükler bulunduğunu
Bırak bende saklı kalsın
Kadim bir inci olsun
Yıllar biriksin ömrümüze
Dolup taşsın hasret
Bırak bende saklı kalsın
Fısıltı halinde aşkım
İçimde bir dünya var
Doğmayı bekliyor
Kıpır kıpır yaşıyor
Ne gece uyutuyor
Ne gündüz dinleniyor
Ne masal kâr ediyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!