Restore Şiiri - Bekir Tolu

Sindi gönlüm artık her rüzgara yelken açmayacak
Sevildiğini bilmeden, seviyorum diye avunmayacak
Fırtına kopuyorum demez, tehlike geliyorum
Hazır olmadığın bir anda yakalar vurur yere
Öyle bir vurur ki kendini kaybedersin
Kaybedersin cesaretini
Umutlarını,
Her şeyini.
Her şey senden uzakta olur, ölüm dahil
Bir çıkmazdır bu hal çıkamazsın
Çıkar yolu ağlamakta bulsanda
Göz yaşıda bulamazsın, ağlayamazsın
Zincir vurulmuştur kalbine, diline
Boş bir umutla sarılırsın kalemine
Nafile
Dökemezsin içini, unutamazsın geçmişi

Elini boğazına götür, sesinmi tutuldu ne
Yalnızlık bir yanda, seni yakar, sakladığın
Güleyim deme, sondan önce son bir defa
Ne yaptığını bilmezde kendini çıldırdı sanırsın.

Öyle bir manzara aksediyorsunki harap
Yeni hüsranlarınsa tuzu biberi
Eklenir yar hasreti, ayrılık günleri
Ne vereceksin seni sevenlere
Vaat ettiğin o bahara, güzel günlere

Kar çiçeklerini andıran bir sevgili
Yaş onsekizken hayal ettiğin gibi
İşte karşında, sen onun karşısında
Dilinmi tutuldu ne, hayal aleminde..

Ne diyeceksen de, yalan istemez
Hele hayal yettide arttı bile
tek kurtuluş kaçmakta o, seni bekler
Ya gururun, sorumluluğun peşini bırakmaz
Başlar artık yar düşünceleri, zor düşünceleri
Gecelerde artık senin değil,
Hak ettinmi rahat uyku, hiç arama..

Sen bir derviş yada perişan
Bulamazsın ne bir dost, hal hatır soran
Boş bir meyhanesin işe yaramaz
Arada bir içenleri bırak, ayyaşlarda uğramaz
Çileler senin, yalnız sen çekeceksin
Kışı bir kostüm gibi mecbur giyeceksin
Bağ olsan üzümün şarap olmaz
Gül olsan göğsüne takan bulunmaz
Tanımaz seni yalnız bıraktıkların
Göz yaşları karaborsa, ağlayamazsın..

Yansın ocağın. yansın sana inananlar
Sen artık yaşıyorum desende yaşamayanlardansın.

Başın önünde yüzün ayaklar altında
Uyan artık hep böyle kalamazsın.

Bozulmuş bağsan dermek gerek,
Yıkık bir meyhaneysen örmek gerek
Bir gülsen koklanman gerek
Dervişsen divan gerek
Kışsan elbet yaz gelecek
Sen neysen o olmalısın
Ya da

Yeniden doğmak diye bir şey var ya.