Rest Çekiyorum Şiiri - Ramazan Özütürk

Kaf dağı aşınmış ayak izinden
Rengini kaybetmiş doruk Fazilet
Birkaç çakal yol gösterir tezinden
Çirkefe boyanmış doruk Fazilet

Yürekte kalmamış sevgi ve şefkat
Dağları dahi terk etmiş merhamet
Utanmadan emir veriyor kat kat
Sabrımız yürekte donuk Fazilet

Dengeyi deliye ettik emanet
Geleceğim onun elinde senet
Bunun neresinde vardır kehanet
Çıramız borçlarla sönük Fazilet

Ayva çiçek açsa, suçlu sayılır
Vatan bölünse, seyrine bayılır
Küfür, kitabında bir hoş ayılır
Sırtları İslam’a dönük Fazilet

Tarih kırıntısı bir dev kesildi
Üç beş yobaz ile bendimi sildi
Bölücüyü “tanı” emri verildi
Birliğe yapıştı sülük Fazilet

“İslamiyet Hak din değil” diyorlar
Çöktüler üsteme “eğil” diyorlar
Büktükçe belimi “yıkıl” diyorlar
Şimdi kullar bölük bölük Fazilet

Küfür gıybetine asınca surat
Kudurmuş it gibi hırladı meret
Hala utanmadan gösterir cüret
Yüreği sessizce gömdük Fazilet

Bazıları beğenmedi sözümü
Hala çağ dışında görür özümü
“Sapı bize yeter” dedik, üzümü
Özel paketlerle sunduk Fazilet

Dicle’ye, Fırat’a dikti gözünü
Yahudiye verecekmiş suyunu
Türkiye’me oynuyor oyununu
Yine de rollere güldük Fazilet

Harmanda çoğaldı nifak yığını
Kanıma batırır pis tırnağını
Sakın taşırma Türk’ün bardağını
Biz ne kahpe surlar yıktık Fazilet

Gürültüsü çoktur sarhoş fıçının
Dönüp pisliğine bakmaz kıçının
Kimliği belirsiz doğan piçinin
Meşru sayılması hiç’lik Fazilet

Dur, verdiğin nota uymuyor bana
Benim kültür bana, seninki sana
Çelişkiler çoktur, uymaz zamana
Restine restleri çeksek Fazilet

Sözcüklerin yansın kendi közünde
Erdemlik dağ gibi Türk’ün özünde
Coşar Özütürk İslam kültüründe
Uygarlığı baştan yazsak Fazilet