gün be gün ölen
kürek mahkûmlarıyız
yaşam
tükenmeyi bellemek
dünya sürgününde,
gökle yer arası bir yerde
hem yem olmak
hem fare
aşk
gelincik tozu
bahar vakti uçuşan
çiçek tutkunuyum bu yüzden
sevdayı fısıldıyor onlar
ve fakat sararıyor mevsim
buz günlere akıyor zaman
elimi sevgiye
'rest' diyerek
aşka yatırıyorum yine
ne kadar seviyor
o kadar
yaşıyor insan
……..
Mutlu bayramlar dostlar :))) Sevginiz bol, sevgi vereniniz daha çok olsun! ...
(14 Kasım 2004)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 14.11.2004 11:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Naime Erlaçin](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/11/14/rest-7.jpg)
Yaşamak: Gönüllü sürgünüyüz yine de bu dünyanın ve fevkalade memnunuz dünyaya geldiğimize...
Yine harika anlatmışsınız hayatı... Sevgiyle kalın. Mutlu bayramlar...
Melih COŞKUN
bir çengelli niyetti ay ışığı
kalemin kafası koptu
kırık dal uçlarına sürgün verilmiş oksijenle
besledim filizleri
yamaçları bir ip gibi tutan benim uçurtmamdı
öksür annem
kanın huysuz gecelere buluştırdığı
cünüp kokular
cümle annelerin üstüne sindi
sesinin buğusuna koşacak
yetişkin bal arıları/uçması tamam olmuş kelebekler
dün bir çağ daha yitti
amansız kangrenlere süprülüyor talaşlarımız
ah bir gülücük koy heybeme
işit dudaklarımı yaralayan çığlıkları
bir ömürden arta kalanlara dair söylediklerimden
ne pay çıkartır rüzgar
demli çaylara atılmış şeker gibi
erimeye hazırdım,hemencik..
nabız tınısından tanıyacak mavzer mermisi
macun çekilmemiş pencere etrafı gibi
hava ve pas kaptı ciğerim
yoksulluğumdan utanmadan koşuyorum iğde çiçeğine
TÜM YORUMLAR (6)