Rest Şiiri - İbrahim Ozan Vural

Hayallerimin tepesinden düştüm dikenli tellere.
Parçalandı umutlarım, rüyalarım bulaştı her yere.
Yazdım...yazdım da derdimi anlatamadım kaleme.
Şimdi güneşi elime versede rest çekiyorum.

Ağlarımda ağlatan da nedir niyet.
Sorsam konuşmazlar hepsi diyet.
Sağdan bakarasam hepsi melek.
Soluma bakmadan söyleyeyim hepsi kelek.
Ben unutttumda unutmadı beni illet.
Ateşleyin şunu da bitsin artık bu meret.
Onlar öyle dönüyor, bırak bizde böyle dönek.

Oysa en başta görmüştüm yolun sonunu.
Şimdi söyle ağlamakla gönül iflah olurmu.
Bulandı gözler yine, herhalde yine beynim kudurdu.
Söylesene bıraktığım hangisi yerinde durdu.
Oysa hepsi daha yanmamış bir mumdu.
Daha ateşlemediğim kelimelerimde kavruldu.
Suskunluğum sustdu ama onlara pusuydu.
Günden güne artanda kuşkusuydu.
Çünkü onlar, hayallerimin tek suçlusuydu.

Ağır yaralar aldı duygularım, hislerim yerlerin dibinde.
Yazmakla anlatamadım derdimi kaleme her nefeste.
Şimdi güneşi elime versede rest çekiyorum kadere.
Restim kadere hayat ise tek amele.
Yelkovan çile akrep işkence.
Geçmiyor zaman geçince.
Herşey yoluna giriyor resti çekince.
Rest...