Bırak sahipsiz kalsın şiirlerim, ölüp gidiyoruz nasılsa
Nasılsa, sorgusuz sualsiz çekip gitmelere gebe dünya
Herkes, biraz ölecek yaşta...
Delice bir yangın var parmak uçlarımda
Yazarken elimin değil, kalbimin ucunu tutuşturan
Damgasız pulsuz mektuplar gibi şiirlerim.
Yaptığın blöfü görüyor ve rest çekiyorum
Tüm dünyaya ve de hayata...
Boşuna oğuşturma ellerini, ölmedim henüz
Bakma sen güneşin miskinliğine, doğmadım henüz....
Değilsin umurumda, olmadın da hiç!
Çekil git gözlerimden, düşlerimden ve hatta gülüşlerimden
İçime çektiğim tütünden, demli çayımdan
Kokusunda kaybolduğum kahvemden defol git..
İçtiğim hayallerin sarhoşluğu vuruyor bazen başıma,
Döne döne kalıyorum aynı çemberin merkezinde,
Ve kızıyorum kendi kendime;
''Hasiktir be'' diyorum,
''Değer mi?
Bırak bi cami avlusuna, kaç kaçabildiğin kadar''
Bi kemiğin ardından saatlerce boşuna koşturan bir köpek gibi;
Sayfalarca yazıp çizdim.
Miladim olsun: bugün seni sildim....
Başını alıp binlerce şehre çıkmış bir şiirle
Estağfirullahlar arasında,
Ne kadar bölünmüş, bölüşülmüş umut varsa
Ne kadar kavruk hayaller varsa
Ve ne kadar riya, yalan, hile, hurda
Hepsine bir bir retsimi çektim....
Kayıt Tarihi : 12.8.2013 17:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Canan Özanaç](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/08/12/rest-33.jpg)
tebrikler
Şiir yüreğinizi sağlık Sayın Canan Özanaç…
TÜM YORUMLAR (9)