-Ressam rolündeyim. Tuvalimde başlıyor tövbelerim. Terbiye edilmiş renklerle seni çiziyorum.
Güzelliğinin güzel tonlarını renklere veriyorum. Güzel renklerin güzelliği olarak kalıyorsun.
Yeşil:
-Ben tabiatın en güzel rengiydim. Sonsuz huzurlar sağardım yüreklere. Yeşildim ta ki sevdiğinin yeşil gözlerini görünce, yeşillik meğer oradaymış. Artık tabiatını değiştiren bu yeşil gözlünü tabiat kıl şair.Onun yeşil gözlerinde başlayan sevda ışığın sönmesin.Dünyanın en şanslı yüreği var sende. Şair, sana daha çok hayran kaldım. Yazılarında yeşilliğin bütün manaları vardı. Yeşili giydiren sözlerin var.
-Sözcüklerin o kadar yeşil ki onun yeşil gözlerini göremiyorum bazen.Bazen sözcüklerin tabiatın sonsuz rengi, bazen derin manaların.
-Bu yemyeşil sevdanın renginde aradan çekiliyorum.
Ki yeşil demek
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla