Ressamın DNA’sı…
Tuvali okşayan fırça,
Nerden bilsin ressamın hangi resmi resmedeceğini,
Derdini sorsan; “Oyuncak olduk der, ressamın elinde”,
Oysa her bir renkle ayrı buluştuğunda başlar,
Tuvalle bir sonraki buluşmanın heyecanı.
Bir sonraki dokunuş,
Tuvale biraz daha ağırlık yüklenmekte,
Manasına anlam katmakta,
Görsel belirmekte peşin sıra,
Fırça ressamın elindeki hisse koşulsuz eşlik etmekte.
Tuval özleşmiştir artık fırçayla,
Tuval ressamın hislerine tercüman olmuştur artık,
Tuval oluşan yeni görünüşünü içine sindirmekte,
Tuval zamanda gizli kalmış duyguları barındırmakta oysa
Tuval fırçayla son dokunuşların geldiğini anlamakta,
Tuval…
Ressamın kendisi üzerinde bırakacağı DNA’sına odaklanmakta,
O an için…
Ressam, fırça ve tuval üçlüsünün son buluşma anı,
O son imza töreninin kutsallığı içindir her şey…
Mehmet AYDEMİR 10.08.2013 SAAT 19:13
Mehmet AydemirKayıt Tarihi : 14.8.2013 17:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
10.08.2013 SAAT 19:13 Gün batarken… dostum sn. Giulio GRASSİ içindir.
Tebrikler şiir güzeldi kutluyorum Şiirde imge olmalı, olmalı da manayı da katletmemeli baki selamlar...
TÜM YORUMLAR (2)