Ressam ve sustalı kelebek

yalnızlığın dişi bir yanı vardı
kimseden gebe kalmamış
kimsenin dokunamadığı bakire
ama gece olunca tüm erkek şiirleri alan koynuna
dişi bir aforizma gece
şimdi farklı bir zaman kavramı bulmalı belkide
gece çöktüğünde işlenmeli en afili cinayetler
ama tüm aramalara rağmen bulunmamalı bir tek kelime
giz i çözülmedi,ancak çocukluğuna inmek gerek belki
havvanın bir efsane olan gebeliği
adamın düşünde kaldı
kelimelerden sağ salim kurtulmak mümkün mü
bir müziğin yağmacı tavrından mesela
biz suskunken güzeldik
yazınca şehrin kanalizasyon çukurları
çığlıklarımıza karıştı
çay ın demini su ya karıştırmak gibi
dem yerine rakı koydum suyun içine
tüm balıklar şizofren
aslında balıklar alzheimer hastasıydı
yaşadığımız akvaryumda
öyle bir uyuşturucu ki bu
herkes akvaryumda ama başkaldıran bir balık bile
suya özlem duyar,su ise sadece bir yem bu kalabalıkta
doğasına başkaldıramadı balık
düştü su ile karışık anason kokusunun peşine
farkındalık uzuvları derin bir anestezi ile alınmıştı insanın
sarhoş bir martı ile topal balık sevişti bu gece
geceden ilik nakli yaptılar,suni bir yemdi gece
hepimiz organ nakli bekleyen bir kalbin çocuklarıydık
kimse bağışlamıyordu diğerini
affetmek bir buda rahibinin tanrıyı inkar edişinde saklı bir sandıktır
şimdi diz çök tüm kelebeklerin önünde
elleri kızıla boyanmış adamın boya niyetine kan kullandığı
ve tualini elleri ile hemde tahammülden kullandığı ellerini
bir darbe teşebbüsüne alenen azmettiren fırçası bitirdi
gecenin fahişe denklemini
şimdi soruyor tüm intihara meyilli ölüler
yarın,gece olacakmı diye
susuyorum
via vigilandum