Ressam olmak gerekmez bu tabloyu anlamak için
Alıp verdiğim bu son nefes dünya ya sataşmakta
Sensizliği oynadığım bu son sahne
Yüzüme çizik atmakta, boyasız bir kalem ile
Ey sevda, umut penceresine gizlenmeye çalışan
Üzüntülü bir halde ölümsüzlük şurubunu iki dudağı arasına gizleyen
Kurak bir çölde yeşillenmeye terk edilen
Hain kadere sırtını dönüp güzel boynunu gösteren
Ağlayan gözlerim son kağıdımı ıslatmakta
Titrek ellerim sıcak bir avuç beklemekte
Yorgun parmaklarım son satırları karalıyor
Şarkı eşliğinde selamlıyor fakir dünyayı
Aşka kucak açmakta temiz bir kalp
Koca bir yanar dağı üfleyerek söndürecekmiş gibi
Geceye inat gündüzü selamlayarak
Aşka yelken açmakta büyük bir okyanusta
Rüya gibi, sensizliği karaladığım bu son sayfa
Ressam olmak gerekmez bu tabloyu anlamak için...
19/04/2015
(20:00)
Kayıt Tarihi : 19.4.2015 20:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!