şairdim.
ressam oldum
hasretine.
aç,
susuz.
boyasız,
fırçasız.
seni çizdim.
beynimdeki tuvale.
yıldızlar boyadı
saçlarını.
gözlerini gözlerim.
sendin.
ve sen beni
tuvalden
eğilip eğilip
öpüyordun
karadeniz sahillerinde
çay, fındık değil
sahi sahi
sen kokuyordun.
2006/Artvin/
Fahri ÇinçikKayıt Tarihi : 11.4.2008 23:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fahri Çinçik](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/11/ressam-oldum-hasretine.jpg)
susuz.
boyasız,
fırçasız.
seni çizdim.
beynimdeki tuvale.
***
yüreğinize sağlıkk ..
okurken de düşündüm .. acaba beynmizde o resim o çizim olmasa...
yürek çok bişey yazdırabilir mi ... o resimsiz şirolabilir mi .. hayalleri tuvale dökmesek ..beynin o loblarınan aşka ait olgulardan şiire ses gelebilir mi ...
aslında çizimler hayal ve hayal ötesidir ...ve yüreğimizde istediğimiz gibi resmetmişizdir .. ve biz beynin aynasında bize ilettiği o resim üzerinde duygularımızı döküp şiire söz getirmiyor muyuz .. ..
haklısınız tuvalsiz bir beyin görsel bir anolmadanyazılan şiirin deiçtenliği pekolmaz diye düşündüm
daha önce pekbir farkında değildim belki...
ama hayallerin resimlenmiş halinin dizelere akışıdır şiir denebilir belki de ..
selam sevgi şair yüreğinize ..
devamnı diliyorum ...
TÜM YORUMLAR (16)