Karar vermek ne zor !
Düşlerle gerçekler çok uzakta.
Yalnızlık, yada kalabalıklar,
Neden neden hep sen.
Bakarken mavi ufka
Canım yanar, içimden geçenleri bilseler.
Bilseler, gülerler hep yaptıkları gibi.
Hep ayarı tutmayan su terazisi sen mi ?
Yakında gene değişecek etraf,
Bambaşka insanlar dolaşacak
Çeşit çeşit mekanlar.
Değişmeyen tek şey kalacak,
Adına özgürlük denemeyen,
Mahkumiyet duygularının ortasında.
Bazen serbest hikayeler yazılan
Ama çerçevesi hep aynı, resimler farklı olsada.
Ressam dedğin o kadar da müthiş değil.
Çizdiği resimler hep aynı perspektif.
Hep aynı açı, aynı renk.
Yeşil ne kadar güzel olsada,
Gözlerimi kapatmak istiyorum ben.
Sınırları düşünmeden yaşamaya alıştım ben.
Ama dinleyince seni anlatan sesleri,
Zincirler kırılmayacak, mahkum kalacağım.
Kendi kendime sormuyorum artık,
Sana da söylemiştim sorma bana
Cevabını bildiğin soruları sorma.
Kayıt Tarihi : 22.8.2017 15:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!