Ressam Bilmez Eserini

bütün sokak lambaları sönmüşse de
ışık bâki sanardım
bir yarım kürede geceyse
ışığı bulmak çap meselesi

son güneşimi yakmışım ben bile aslında
hemen az önce
hazır yağmur yağarken
sığındım cam kenarına elimde yüreğim
sen verdin unuttun mu bu senin eserin

bütün yetişkinlerin kalbi elindedir
oradan anlarsın büyüdüğünü
biri bak var inandın mı şimdi deyip
basmış gitmiştir
toprak altında değil bulutlar üstünde
her yetişkin bir çürüme yolcusudur

ressam bilmez eserini
gelir biri ne güzel der
diğerlerinin dakikalarını çalar bir tanesi için
söver diğerleri haykırırlar
bir başkası da sövüşüne hayran olur
hiçbir ressam bilmez eserini
hepsi kendini resim sanar

son güneşini bastın küllüğe
sen bile hemen az önce
tuvallerin beyazına aldanma
ressam bilmez eserini
renklere susar
boğulur ellerde
asar kibritleri
sarar gecelere

aşkın özü küldür
harflere aldanma
kalbini elinde gördün mü
boyalar hece meselesi