yavaşça fırçayı bıraktı ressam
sonra yavaşça ağladı
gözyaşı herkes gibi hızlı terkederken
yavaşça sakalına dokundu
boyalı ellerine aldırmadan
aç olduğunu susuz olduğunu fark etti
insanlığını hiç unutmazken
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız