Ressam Şiiri - İsa Yılmaz

giderken söndürme ışıkları
yüreğim daha bir çocuk
bir çocuk ne kadar düşkünse
kalbinde yeşerdiği annesine
ve ne ifade ederse kan kırmızı gül için güneş
ve toprak ve ab-ı hayat
ve mecnun için ne kadar
ve ne feci bir özlemse leyla
hele düşün ki yarıda kalmış bir tablo
kalbinin yarısı, gözlerinin teki
ve kırık ayağı öylece acıyor
giderken unutuvermiş ressam
ve sen geceye boyamaz mısın
tüm renkleri çalıp kaybolmaz mısın giderken
bilmez misin ki kalbinin güneşi sönenler için
bitmiştir hayat, dönse de dünya...

22.1.13