Ressam Şiiri - Necati Kavlak

Ne tuval önümde
Ne de fırça elimde
Ressam değilim
Çizemem kara kalem resim

Taştan dört duvar
Bir uçtan öteki uca kiriş
Altında iki sütun direk
Üstte sıra sıra cerek

Biraz saz biraz kamış
Dam başı kara toprak
İşte size
Ana doluda bir konak

Çoluk çocuk enik cücük
Ana baba eş zevce
Kafa kâğıdında kim yazılıysa
Barınacak toprak şatoda

Belki iki oda bir sofa
Önünde ki yazlık caba
Nüfus oldukça kalaba
Sabah kahvaltıda toplanır
Hane halkı yer sofrada

Süt yoğurt peynir
Dövme tereyağı
Yağda yumurta
Sıcak saçta yufka

Daha ne istersin
Konakta kahvaltı
Bu kadar
Bunu bulamayan
Çok var

Elini çabuk tut
Tez doyur karnını
Mal maşat seni bekler
Koyun kuzu inekler

Kişneyip duruyor
Ahırda atlar
Yem bekliyor
Kümeste tavuklar

Sesi kısılmış al horozun
Gözünün içine bakar karabaş
Hepsi bu kadarla kalsa iyi
Çift çubuk çapa

İş bitmez gün yetmez
Sabahtan akşama
Kekik kokuyor Anadolu da
Şimdi yaylalar

12.08.2010