Ressam Şiiri - Mustafa Kemal Pekşen

Ey aşk!
Ancak sen(aşk) olabilirsin böyle bir ressam,
Ve adı hüzündür eminim bu eserin.
Her sabah karşıma alıp her ne yönden baktıysam,
Yok yok; yanılmam imkansız gizeminden belli çizgilerin.
Önceleri bir hevesle başlamışsın çalışmaya belli ki,
Yumuşacık dokunuşlar varmış ellerinde.
Sonraysa tüm ayrılıkların suçu bendeymiş gibi,
Başlamışsın hınç almaya ne hikmetse.
Ey aşk!
Ne kullandın fırça yerine?
Ve başka renk kalmadı mı? Ki,
Hep hazan, hep hüzün.