Ressam Şiiri - Seyfi Ali Yaşar

Tarihin solduğu şehirlerde
Saçlarım dökülür kapı eşiğinde
Uyandır beni zaman
Sonsuzluğun nöbetinde

Kalem kırmaya geldim
Satırlar birbir sallanırken ipte
Adını yokluk koydum baharın
Sitemde her sözüm
Her sözüm kör düğüm

Ecel!
Karanlığın soğuk çoçuğu
Gecelerimin müdavim yolcusu
Köşe başı yoldaşım
O! O benim gölgem

Ya ben!
Zamanın yetim yanı
Gurbetin kanayan tarafı
Ben karanlığın harcı
Anlamsız çağın
Karanlık ressamı ben...