Resminle Şiiri - Hakan Altun

sen gittikten sonra resminle konuşuyorum
sen dinliyorsun ben konuşuyorum
günler gecelere varıyor bense sana
yabancı olmuşsun nede çabuk
duymuyorsun sanki beni
öylesine bakıyorsun
bakmasam bakacağında yok
hep aynı yerdesin
kaldırmasam rahatsın ya ben
hiçte rahat değilim
bu yabancı tavırlarına
bu olmamalı hakkım
bir tatlı gülüşüne hasret
özlemle çarpıyor kalbim hala
ve sen öylece bakıyorsun
eğilip öpüyorum hissetmesende
ya ben neler hissediyorum bir bilsen
çokşey sevgilim çok
kelimeler düğümlerniyor dudaklarımda
usul usul akıyor gözyaşlarım
yangın mı sorma zaten sana yangınım
herşeyi unutuyorum geçmişte olan
sensiz yaşadığım tekbir anım bile yok
aklımı kurcalayacak
öylesine senle doluyum ki
bu şehirde bu evde ve bu eşyalarla
kan ağlıyor içim veremediklerime
bir lokma ekmekkadar hatrı olmamış yaşadıklarımın
sanki hiç yokcasına sayılmak
ve hayalinle avunmak acıtıyor
senziz başladı acılar biteceğide yok
bilsem ki mutluluğun kapısını araladın
geçmem kıyından köşenden
acılar ozaman acı olmaz bukadar çok sevmesem
tatlı sende kalsın acılar bana
bu günde senle bitti yarınlarımda sana