Resmini Yaptım Şiiri - Dinmez Er

Resmini Yaptım

Seni hep şiirlerde, öykülerde yaşattım,
bu defa resmini yapmak istiyorum.

Boyalı kalemle bir kalp çizmiştim
odamın duvarlarına, perdelere
içine adımızı yazmıştım büyük harflerle
çocuksu, yeni yetme bir aşık gibi..
bu kez bir tablo da
ölümsüzleştirmek istiyorum seni
şair gözü, ressam eliyle,
besmeleyle alıyorum paleti, fırçayı
geçiyorum tuvalin önüne…

Duvaklı başından mı başlasam,
yaşmaklı ipek saçlarından mı?
gece mavisi gözlerinden en iyisi
beni öldüren, hayat verende gözlerin değil miydi?
yaprak gibi titriyor ellerim çizerken hilal kaşlarını
kirpiklerinin gölgesinde ki gizemli güzellik
oyuncak bebek kadar biçimli kulaklarını çiziyorum
Tanrı insanı yaratırken burnunda çok zorlanmış
öyle zor ki heykelsi bir profili tabloya yansıtmak
ihtişamlı bir gösteri odağı gamzelerini
geç mi kaldım(?) dudakların uzanıyor bana
“bunları çiz, sıra bunlarda “ diyor adeta
çilek kokulu dudaklarını çiziyorum.

Göz alıcı beyaz, özenle sıralanmış inci dişlerin
kuğu inceliğinde beyaz boynun, ak gerdanını
narin ellerine dokunmak geçiyor içimden çizerken
içini göreceğimi sandığım kadar berrak, saydam tenin
peki bunları nasıl, ama nasıl resmedebilirim?
karşısında tuvalin şaheserime hayranlıkla bakıyorum
bir kırmızı karanfil iliştirse miydim acaba ipek saçlarına?
besmeleyle başladığım resmini bir cümle ile bitiriyorum;
“ Ben tabloda ki bu kadını seviyorum.”
imza şair, tarih bugün…

Dinmez ER / Çeşme / 2010.11.14 /