Gökyüzünün mavisine gözlerinizi değdirdiğinizde
Kanat çırpan özgürlüğün
Aşkın, barışın, sevginin, kardeşliğin, dostluğun
Resmini çizdiklerini görürsünüz
Gözleriniz çizer bu resmi bilincimize
Gözyaşlarınız akıyorsa bilin ki
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Yeryüzü bir tuval gibidir, benzetene, becerebilene...
Her fırça darbesi bir imge, bir can, bir canlı...
Her renk, farklı bir olay...
Mesela pembe, aşk... Sevinç, heyecan..
Beyaz masumiyet, temizlik, arınmışlık...
Mavi umut, yarın, beklenti, biraz huzur açığı...
Gri mi?
Şiirdeki gibi...
"Karamsarlık", kir, pas... Gerginlik... Savaş bulutu sanki...
Ve insan..
Elinde fırça.
Düşüncesini yansıtır, yaşadıklarından hissesine düşeni...
En çok da korkuyu, açlığı, sefaleti nedense....
Zulmü, zulmedenleri...
Hayat böyle..
Bir resim gibi...
Tebrikler Önder Bey, Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta