Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Yeryüzü bir tuval gibidir, benzetene, becerebilene...
Her fırça darbesi bir imge, bir can, bir canlı...
Her renk, farklı bir olay...
Mesela pembe, aşk... Sevinç, heyecan..
Beyaz masumiyet, temizlik, arınmışlık...
Mavi umut, yarın, beklenti, biraz huzur açığı...
Gri mi?
Şiirdeki gibi...
"Karamsarlık", kir, pas... Gerginlik... Savaş bulutu sanki...
Ve insan..
Elinde fırça.
Düşüncesini yansıtır, yaşadıklarından hissesine düşeni...
En çok da korkuyu, açlığı, sefaleti nedense....
Zulmü, zulmedenleri...
Hayat böyle..
Bir resim gibi...
Tebrikler Önder Bey, Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta