Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Yeryüzü bir tuval gibidir, benzetene, becerebilene...
Her fırça darbesi bir imge, bir can, bir canlı...
Her renk, farklı bir olay...
Mesela pembe, aşk... Sevinç, heyecan..
Beyaz masumiyet, temizlik, arınmışlık...
Mavi umut, yarın, beklenti, biraz huzur açığı...
Gri mi?
Şiirdeki gibi...
"Karamsarlık", kir, pas... Gerginlik... Savaş bulutu sanki...
Ve insan..
Elinde fırça.
Düşüncesini yansıtır, yaşadıklarından hissesine düşeni...
En çok da korkuyu, açlığı, sefaleti nedense....
Zulmü, zulmedenleri...
Hayat böyle..
Bir resim gibi...
Tebrikler Önder Bey, Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta