Resmine Sarıldım Şiiri - Veyis Kesgin

Akşam oldu buralarda buralar sensiz,
Dağları ansızın apansız bir duman kapladı,
Kar yağdı sabaha karşı,
Yanan soba titredi üşüdü.

Ben üşüdüm titredim,
Elim ayağım buz kesti,
Resmine sarıldım,hayallerine sığındım,
Sarıldım,öptüm resmini yattım.

Hasretliğinin,sensizliğin buzlarını eritmiyor güneş,
Yıldızlar üşüyor,ay titriyor ben üşüyorum,
Yoksun,yoksun sen buralarda,
Buz kesmiş yollarına gözlerim yaşlar birer kristal tanesi.

Kar yağdı dağlara,
Çiçekleri kefen gibi örttü,
Başımı dumanlar bürüdü üşüdüm,
Üşüdüm,titredim resmine sarıldım yattım.

Kendisini bile ısıtmayan soba tüttü,
Ben tüttüm yangınlarım büyüdü,
Ve gözlerim dumanlandı,yandım,yandım,
Yandım,yangınlarımla buz tutmuş resmine sarıldım.

Namluya sürüldü bir isyan fişeği yüreğimde,
Tetik çekildi boş gökyüzüne,
Bir şeyler,birileri hedef alındı,
Menzilin gitmeden üşüdü,menzili bitti onunda.

Odam buz kesti,
Camlar buharlaştı,
Adını yazdım,karlara resmini çizdim,
Ve buzlara sarıldım,sarıldım resmine buzlarda yattım.

Şimdi güneş doğuyor,
Yağmur yağdı seller gibi,ıslandım,
Arap kızı gibi halen çıkmadın camlara,
Çamura saplanmış halen bekliyorum sarıldığım resminle.

Sığındım bir mülteci gibi kederlerime,
Yaralı bir kartalın dağlar koynun girmesi gibi,
Resminin içine,gözlerinin içine girdim,
Üşüdüm,sarıldım sarıldım boş kaldı kollarım.

Geçmez,geçirmezler son haftaları,
Ben halen şerefsizlerin yanında,
Cahillerin süründüğü yollarda,
Resmine sarılarak gökyüzünde seninleyim halen.

Üşüdüm,ızdırap yorganlarımı üstüme çekiyorum,
Hasretliğin göz kapaklarıma neşter atıyor,
Birkaç baykuş ninni söylüyor,
Resmine sarıldım bu gecede uyuyorum.