Resmin ve ben Şiiri - Gürsel Güveloğlu

Bir güneştin kalbimde,
Batalı yıllar oldu.
Karanlıklar çöktü ardından,
Koyu bir sise büründü hayatım,
Aciz kaldı gönlüm.
Özleminle yanan,
Bir ben bıraktın arkanda.

Bilmek isterdim sevdiğini,
Duymak isterdim sesini.
El ele vermek seninle,
Gezmek çılgınca dünyayı,
En kuytu yerleri bile.

Ancak… Ben konuşur,
Sense dinlersin.
İçimi dökerim her gece,
Anlamak ister gibi bakarsın,
Bir şey diyecek gibi olursun,
Kulak veririm sesine.
Göz yaşlarımla düşer derdim,
Yarı yırtık resmine.

(22 Nisan 1983- Ankara)