Ölüler geçiyordu önümden
Tüm karamsarlıklarıyla
-yahu, daha neye kararıyorsun böyle?
eh, işte eninde sonunda
Bir ölüsün bile.
Geçiyor, durup bana bakıyor
ve soruyorsun:
Zenginlikleri sevmedin mi?
Parkları, İlkbahar(lar) ı
ve bir pop grubunu,
milletini veya başka bir rüyayı öyle?
öldün mü sen de benim gibi....
Ölüler geçiyordu önümden, acelesiz
ve sanki eskisinden kat kat
korkarak
Ölümden.
Kayıt Tarihi : 18.2.2003 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!