Resme Bakarken Şiiri - Mustafa Alaybeyoğlu

Bir resim neden bu kadar okşar
Yada büker yüreğimin görmediğim kıvrımlarını
Bir resimde neden yaşanır bu kadar anılar ve şarkılar yada
Özüm Türküler.

Yeşil bu kadar mı yeşil olur,adı kır olan da.
Mavi bu kadar mı yansıtır
Okyanusların rengini gökyüzünden,
Dokuz yüz rakımlı tepelere
İnadına…

Bulutlar bu kadar mı yumuşak okşar
Gökyüzünün karnını
Su ile toprak böyle mi dans eder
Ellerin telle buluşmasına nispet
Bu kadar mı bağrın yanık senin…

Suyunda yüze hürmet var
Bek taş-ı veliden mi?
Boynunu bükmüş söğüdün
Yunusundan mı?
Bir başkaldırış var hürmetin de!
Başın dik duruşundan mı?

Aşık olmak senin sırrında mı?
Sır senin içinde yaşayanda da….
Ben böyle bir resme bakıp bakıp
Aşık olmağa daha ne diyeyim….

Irmağında kulaç atmak için Şemsi’den
Gırtlağıma şerbet için Muharremden dahi Neşed'inden
Daha da ileri gideyim dersen
Aşık Paşamdan dokundurdun bana.

Bir gün canım değerse toprağa
Aynam değil ben düşerim gazeline…
Seni sevmek nasip olmaz her dünya kuluna….
KIRŞEHİRİM

01/02/2006