Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
şimdi o dilber, demez mi sana '-sürün bre mel' un!'
sürünmüşsün de, sürünmenin resmi güzel olmuş da kendisi perişanlık, pero, pero:)
sana derya deniz gerek, Haşim'in karanlık karasından, kan kızrmızısından beyaz gökkuşağı üretmek için
tüketmişsin oysa seni, tükenmişlikle nasıl da dalga geçersin,;
ama özünde gene acı, gene öfke, Haşim karanlığında kızaran ay var,
sanki her gün şakağında kurşun,
çek şu silahı başından artık, gökyüzüne bak,
derin bir nefes...
hah şöyle.
şimdi ne diyorduk,
ninniler evet, ve destanlar, ve ağıtlar
milyon üstü n kere bin yıllık sana emanet..
omuzlarını kurtar....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta