Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
şimdi o dilber, demez mi sana '-sürün bre mel' un!'
sürünmüşsün de, sürünmenin resmi güzel olmuş da kendisi perişanlık, pero, pero:)
sana derya deniz gerek, Haşim'in karanlık karasından, kan kızrmızısından beyaz gökkuşağı üretmek için
tüketmişsin oysa seni, tükenmişlikle nasıl da dalga geçersin,;
ama özünde gene acı, gene öfke, Haşim karanlığında kızaran ay var,
sanki her gün şakağında kurşun,
çek şu silahı başından artık, gökyüzüne bak,
derin bir nefes...
hah şöyle.
şimdi ne diyorduk,
ninniler evet, ve destanlar, ve ağıtlar
milyon üstü n kere bin yıllık sana emanet..
omuzlarını kurtar....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta