zamanın öbeklerinde saklanmışım,
sessiz sedasız kuytularda bir yerde
sürdürüyorum hayatımı.
bambaşka bir yerdeyim.
hiç bilmediğin bir yerde.
hiç bilemediğim bir yerde.
uğraştım çok,
inan atamıyorum hala içimden seni,
yiyorum yine kahpe kaderin senin ellerinden sillesini.
sahnedeyim ama ne metin var nede kurgu.
ne hikayesi var nede duygusu bu resitalin.
tamamen doğaçlama.
boğuk.
sahnenin ortasında yapayalnızım.
kendi hikayemi; kendim yazdım,
kendim kurguladım ve kendim oynuyorum.
hiçbir ilahi yanı yok.
bende hikayemde dayanamadım;
düşlerinden eşsiz saraylar yaptım sana,
küçücük dünyamda.
umudumla aşılmaz duvarlar ördüm sana, dört bir yanına.
öfkemle inciler dizdim sana, o güzel gerdanına.
acılarla dolu renk skalamdan iki renk seçtim sana;
hayallerimizi çizdim her sokağa, rengarenk cıvıl cıvıl siyah ve beyaz..
Kayıt Tarihi : 17.12.2017 20:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Atçı](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/17/resital-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!