arafbesk bir şarkı;
içim hiç böyle susmamıştı
kaç gün doğdu bilmiyorum
dün salıymış fark etmedim
bugün cuma ne garip
yarına nedir sebep
kalbim payandasız taş
yar içine yuvarlanıyor
annem sus
nasılsa öleceksin diyor
hiç böyle olmamıştım
öyle olsam ne fayda
dışım hiç böyle olmamıştı
gölgem bile etmiyorum
duvarlar çağırıyor beni
yeşil mumlar
gezegeninden kopmuş uydular
sabahlar çiçek kokuları
yasaklarda ömrüm ölüyor
ellerim hiç böyle olmamıştı
dişlerim kökünden kopuyor
midemde kadeş
ciğerlerim hiroşima
pompei gözlerime dökülüyor
al uzatıyorum yabancı
parolasız sancılı
sorular zincir atıyor
ayaklarımı hayır tırpanlıyor
hiç'im böyle olmamıştı
dışımdan habersiz
küstüğü mevsimler
sonra gelen, seneler
seni getirmişken şimdi
şimdi sen gitmek isterken
dilim hiç böyle susmamıştı
kanım uyuyor yolculuklarda
boğmacan oluyorum
aklım göçüyor saçlarının arasına
sesini duysam toz kalkıyor rüyalarımda
uyanıp pencere açıyorum
elimi yakıyorum sigarayla
fırtınaymış deli düşünmek
lanet olası gece oluyor
yanaklarım ellerimi kemiriyor
burnumdan çiviler çıkıyor
sen yokken anılar beni yiyor
yapma böyle
şu baktığım satırlar
benden kopup gidiyor
anlatamıyorum konuşmamı
yalnızlığım sensiz ölüyor
sen oluyor her şey
tıkanıyorum ilmeklerde
kemiklerimi kırıyorum
şiirlerime batıyor
bak şu yüksek
bak bu ayağa bağlı taş
bak bu delirmek oluyor
yardan düşüyorum
gövdem rüzgarın ellerinde
boşa bağırıyorsun diyor
hava kararıyor ciğerlerimde
gel yapma böyle
yaşamak beni uğurluyor
Kayıt Tarihi : 11.2.2009 22:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
midemde kadeş ___
ciğerlerim Hiroşima ___
pompei gözlerime dökülüyor ___
gövdem rüzgarın ellerinde ___
boşa bağırıyorsun diyor ___
hava kararıyor ciğerlerimde ___
BÖYLESİ GECE DÜŞünceLERİ OLSA GEREK,
ŞAİRİ ŞAİR YAPAN DÜŞLER.. /
___ ŞAİRİN YÜREĞİNE SAĞLIK ___ n.a.
Mezar gibi yüreğin, azabı, sorgusu suali. Ben seni hiç sevmedim, sen de hiç ölmedim ki. Dokunduğum gölgeler gibi avuçlarımda yok oldu nefesin.Gel diyorsun..nasıl geleyim? Ayrılığa yazılmış destansı bir sela okunurken dudakalrında, gelmek istesem de, gelem ki. Karanlığın alnından doğarken acılar, gecenin ayasında titreyen minik bir gelinciktim. Sitmalanmış, ayaz düşmüş yüreğime. Üşümek de güzeldir güneşe bu kadar sevdalıyken tenim. Yanmak var kırağı düşerken, buz kesmiş düşlerin ülkesinde. Ve ben bir kez daha ugruyorum aşkın sokağına. Her defasında kaybolmak pahasına. Yokluğuna yazılıyor sözlerim..
TÜM YORUMLAR (5)