RESİMSİZ BİR ÖLüM BENİMKİSİ

Hiçbir gidiş sen kadar yakmadı yüreğimi
Senin gidişin kadar acıtmadı beni
Avazım çıktığı kadar susuyorum
Yeminliyim se(n) sizliği kundaklamaya

Yaşayamadıklarımın ağırlığı eziyor benliğimi
Ben yanlış yaşanmış bir ömürüm
İflahımı kesmiş harflere ram
Suskunluklara mahkûm müntehir
Yokluğuna dağılmış bir ben.

Umudu taşıyamadık geleceğe seninle
Yüreğine yansımaktan korkan
Bir yürek taşıdım ben
Hep içimde
Dudaklarımda semaya yükselen dualarımla

Çehresi üşümüş yüreğimin
Yıkılmış bir şehrin karasıyım
Sende kalan yanımdan bahsediyorum

Yüreğime güneş olmanı istedim sadece
En nazik kelimeler bile iğneler düşüncelerimi
Varlığın bir labirent
İçindeki kayıp ben.

Bahar gözlüm!
Kapatma gözlerini içinde ben kaybolurum
Kapatma ne olur gözlerini

Kapatma!
Hayatımı sevdana ram ettiğin mühürdür gözlerin.

Yoğun bakımda sana dair tüm düşlerim
Hayatım ise düşlerimin yorgun refakatçisi
İçimden dışıma yol bulamıyor
Suskunlukla yoğrulmuş çığlıklarım.

Merak etme sevgilim
Bu gelen kokular şehrin değil
Merak etme yanmıyor şehir
Yanmıyor hiçbir yer
Yangın yok görünürde
Duman tütmüyor hiçbir yerinden şehrin.

Gelen bu yanık kokular
Yüreğimin yanık kokularıdır
Resimsiz bir ölümün kokuları…