Dövüyordum fırçayla paleti,
Mimiklerimi gizledim,
Önümdeki deftere dokundurdum kalemi,
Uykumu ranzaya mahkûm ettim..
Hep sende buldum kendimi,
Büyüklüğünü sevgimin,
Güneş doğdu sözü sevgi telafüzüydü,
Basit hayatın başladığı an doğuşu güneşin..
Kayıt Tarihi : 3.7.2021 20:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!