Resimlerdeki Renkler Şiiri - Aziz Kerem ...

Kitaplarımın arasından bir albüm çıktı bu akşam,
Her birine paha biçemeyeceğim renkler saklı resimlerde.
Seneler resimlerin arasına sıkışmış,
Ama hiç ezilmemiş, solmamış..
Mesela şu sahil hala aynı,
Tüm canlılığıyla maviyi haykırıyor bana.
Mavide bir şeyler saklanmış da,
Sus işareti yapıyor bana.
Araya karışmış birkaç güvercin var,
Kanat sesleri hala kulaklarımda.
Sonraki sayfada,
Beyaz kamaştırıyor gözlerimi,
Bembeyaz bir atkı bırakıyor avuçlarıma,
Atkı kocaman bir oturağı ısıtıyor aslında,
Oturak teslim olmuş, yarısı beyaza saklanan yapraklara.
Yapraklar manzaranın tadını çıkarıyor,
Zaman ki bir sonraki rüzgara..
Bir sayfa çeviriyorum,
Yeşil bir koku yükseliyor resimden,
Elma nargile dumanına sinmiş,
Hiç sönmeden beni beklemiş gibi
Derin bir nefes çekiyorum içime,
Tıkanıyorum ilk önce, ne de çok olmuş içmeyeli.
Nargilenin marpucunda hala parmak izleri.
Yanında da sıcacık çay, şöyle iyi demli,
Tomurcuğun kokusu karışmış resmin bir köşesine.
Yeni sayfada,
Kırmızıya değiyor ellerim,
Sevda yerim kanıyor, ellerim kıpkırmızı,
Zamandan yediği kurşunla yere yığılmış bir sevda bendeki.
Zaman tüm soğuk kanlılığıyla ben vurdum diyor,
En ölümcül sözleri ben doladım o dillere,
Kesmeyen bıçakla o sevdaya ben uzandım..
Yutkunuyor ve sesi titriyor, biraz da zalimce,
Öleceğini düşünmüştüm,
Aşkı daha önce de öldürmüştüm.
Her şarkıda bir bıçak sapladım,
Her mısrada sıktım kurşunları, ölmedi,
Her gece yükseklerden denize çarptım, ölmedi.
Ve zaman son sözünü söyledi,
Böyle acı çekmesini. ben bile istemedim,
Böylesi acıyı isteyemezdim..