Resimler Ve Gidişin.

Resim Ve Gidişin.

Resimler çokta albümü nerde?
Kara günler başlamıştı bu kentte.
Karaları giyme vakti.Uzaktan gelen
kara tren.Kara kuzu,Kara kapkara bir dünya.
Mavisiz gri bir yas havası.
Çaresiz çıkacaktı bu yolculuğa.
Bu kenti,anıları ve sevdiğini yüreğine
Çıkılıyarak.
Ardında bıraktığı,kendince özelleriyle.
Artılar,eksileriyle.Seveni sevmeyeniyle.
Bıraktı istemesede bırakmalıydı.
Ve onun o özel,o yufka yüreği paramparça.
Bırakıyordu sevdiğini,bu kent,bu limanda.
Hani o gitti gideli buraların tadı,tuzuda yok ya;
Avutuyoruz kendimizi,anılarla ara sırada olsa.
Şiirler zevk vermez oldu.Gittiği günden beri.
Dağlar, yamaçlar,vadiler vardı.
Kaybetmeyi öğrendi.Doğrulmayan yakasıyla.
Onu yaşadı bir zamanlar bu Kent
Yakışırdı aslında ona kişiliği.Her zorluğa göğüs germek.
Yakışırdı dostluklar.
İçinde ne fırtınalar eserdide,
Kendide bilmezdi hani.Yakasını doğrultamadığı yüreğinde.
O ne cömerttir aslında,Uysal bir aslandı küçücük kente sığan.
Bir ben bilirim yüreğini.Anlamasada çözerim düşüncelerini,
Kişilik ve karakterini.
Nasılda bağlamıştı bu kent onu yıllarca.Ve mecburdu,
Gitmeye.Gidecekti.
Kendince ardında bıraktığı anılarını.Yıkılmıştı.
Bu yolculuk belkide onun serüveniydi.Unutmak ve unutulmak adına.Biliyordu unutulmaz seven.Gitmeler mecburiyet olmasa.Kederliydi.
O yıllarını karşıdan seyrederek yetindiği kendince
çok büyük aşkını,bırakmak ölümdü hafızasında.
Gitti.
Adresi belli değil.Aslında boşluğa.Yinede gülümsedi.
Son bir kez el sallayarak.Bu Kent ve anılarına.

Gölgelerim Esram